Geloven
31 okt 2024

Saskia Nieuwenhuis (justitiepredikant) stelt zich voor

Beste gemeenteleden van Prot gemeente Maas en Peel, beste broeders en zusters,

Graag stel ik mij via deze weg aan jullie voor. Ik ben Saskia Nieuwenhuis. Ik ben 41 en ik werk als justitiepredikant in de vrouwengevangenis in Ter Peel (Evertsoord) én in de gevangenis in Vught. Ik ben vanuit de Unie van Baptistengemeenten uitgezonden als predikant in bijzondere dienst en doe dit werk nu bijna zes jaar met heel veel plezier en voldoening. Ik ben dankbaar dat de overheid gevangenen in de gelegenheid stelt om een geestelijke te spreken van hun eigen geloofsovertuiging.
Dit werk is dit jaar (!) 75 jaar geleden begonnen met alleen de rooms-katholieke en protestantse denominaties, maar inmiddels zijn hiernaast meerdere stromingen vertegenwoordigd (Joods, Hindoe, Boeddhistisch, Humanistisch, Islam, Orthodox chr.)
Als geestelijk verzorgers hebben we allemaal een ambtsgeheim, wat voor gedetineerden heel prettig is. Wij zijn eigenlijk de enige ‘vrijplaats’ in de gevangenis. Zelfs al zou een gedetineerde iets over zijn delict vertellen wat de rechter nog niet weet, dan nog spreken wij hier met niemand over. Alleen als we ons zorgen maken over iemands gezondheid of natuurlijk over de veiligheid van naasten, dan zullen we in uitzonderlijke gevallen en ook vaak nog met toestemming iets delen met derden. In principe ben ik er dus voor de christelijke gedetineerden, maar uiteraard kan ieder die dat wil een beroep op mij doen.
Naast de persoonlijke gesprekken die ik met mensen voer ben ik in Ter Peel eens per vier weken op zaterdag aanwezig voor de kerkdiensten. Elke zaterdag zijn er twee diensten, de eerste om 10:45-11:45 en de tweede van 13:00-14:00. De zaterdagen dat ik niet voorga gaat mijn rk collega voor, of de orthodoxe priester. Bij de kerkdiensten probeer ik altijd met behulp van vrijwilligers muzikale ondersteuning te regelen en ik probeer voor dames die geen bezoek krijgen vrijwilligers te vinden die hen eens in de zoveel weken willen opzoeken voor een praatje.
Ik weet niet wat uw beeld is van gevangenen, maar ik kan u vertellen, het zijn hele gewone mensen, van jong tot oud, van totaal verschillende achtergronden, van hoog tot laag opgeleid (alhoewel de laatste groep wel wat meer is vertegenwoordigd), van psyschisch zeer kwetsbaar tot heel sterk, moeders (van soms nog heel jonge) kinderen en sommigen die zelf eigenlijk nog kind zijn. Werken met vrouwen is heel anders dan met mannen. Ik heb de indruk dat ze ook vaker slachtoffer zijn, of op een bepaalde manier gebruikt zijn door anderen en daardoor zijn vast komen te zitten.
Ook valt op dat als ze eenmaal vast zitten, er weinig steun meer is van buiten. Waar mannen vaak nog bezoek en spullen van hun netwerk van buiten krijgen, geldt dat voor heel veel vrouwen niet. Dat Ter Peel heel onhandig gelegen is helpt ook niet. Er is in het weekend als ze bezoek mogen ontvangen bijvoorbeeld geen bus die naar Ter Peel rijdt en dat maakt het voor mensen die geen auto hebben niet makkelijk om op bezoek te komen. Als mensen worden opgepakt worden ze normaal gesproken naar de dichtstbijzijnde gevangenis gebracht, maar voor vrouwen is dat ook lastig, aangezien er maar drie vrouwengevangenissen zijn, Nieuwersluis, Zwolle en Ter Peel…
Dit maakt dat mijn werk zeer gewaardeerd wordt. Een klein gebaar is hier binnen van veel grotere betekenis dan buiten zeg ik vaak. Dat is heel bijzonder. Kort geleden met Pasen zijn twee dames gedoopt. Een van hen kreeg van de kerk waar ze (anoniem) lid is geworden kaartjes voor haar verjaardag, dat was een grote verrassing voor haar. Ook kon ik laatst iemand die geen contacten heeft buiten een warme badjas geven, hier was ze ontzettend blij mee. Zo ben ik ook heel dankbaar voor de kleding die jullie meerdere malen hebben gedoneerd. Elke kerkdienst zeg ik bijna wel dat we als gemeente met elkaar verbonden zijn, binnen én buiten en dat dat op deze manier ook tastbaar en zichtbaar wordt. Heel mooi is dat, daar putten mensen echt hoop uit, want vaak hebben ze het gevoel dat ze er niet meer toe doen. Het mooie van ons geloof vind ik dat God ons nooit opgeeft, nadat Adam en Eva de fout in waren gegaan klonk Zijn stem: “Mens, waar ben je?” Hij zoekt ons altijd weer op. Zo mogen wij als gemeenten als door God gezonden deze mens die soms vreselijk de mist in is gegaan in het leven, toch met liefde en genade benaderen, zónder oordeel, wetende dat het oordeel niet aan ons is. Dank voor jullie liefde en gebeden, ik kan mijn werk niet zonder jullie steun doen!
Hartelijke groeten,
Saskia Nieuwenhuis

Voor meer informatie over het justitiepastoraat kijkt u op: www.justitiepastoraat.nl Hier worden ook regelmatig ervaringsverhalen gedeeld. Af en toe deel ik ook wat van mijn persoonlijke ervaringen via linkedin. Zoekt u op Saskia T dan kunt u mijn als het goed is vinden, mits u zelf ook op linkedin bent aangemeld.

Wilt u betrokken zijn bij het werk?
Dit kan door
  • Bezoekvrijwiliger te worden, je wordt dan ingeschreven bij stichting Exodus en wordt gekoppeld aan iemand die graag bezoek ontvangt. Je kan dan naar eigen inzicht eens per 2,3, of vier weken een uurtje op bezoek bij iemand. Er zijn óók oudere mensen die in detentie zitten, momenteel iemand van 65 plus!
  • Eens in de zoveel tijd eens een kerkdienst bijwonen, je hoeft niet veel te doen, maar je aanwezigheid wordt gewaardeerd. Je kan een kort praatje maken, boekjes uitdelen etc. Als je muzikaal bent een muzikale bijdrage leveren!
  • Bij bijzondere feesten iets geven aan de vrouwen, meedoen aan de schrijfactie van de protestantse kerk met Pasen Paasgroetenactie | Protestantse Kerk in Nederland of bij de kerk eens een bloem uitdelen met of zonder persoonlijke groet/bemoediging
  • Aanwezigheid bij de nog te organiseren Alphacursus door vrijwilligers, kan ook door alleen koffie te schenken.
  • Gebed:
    • Bid voor de dames die hun kinderen in een pleeggezin hebben moeten achterlaten. En voor deze kinderen, dat ze ondanks het gemis toch een goede basis meekrijgen.
    • Bid voor de vrouwen die het zo zwaar hebben dat ze het leven bijna niet meer zien zitten. Dat ze toch hoop en kracht krijgen om vol te houden en door te gaan.
    • Bid voor de vrouwen die te maken hebben met verslaving en die na detentie hun leven weer op moeten pakken. Dat ze goede hulp krijgen om het anders te doen.
terug